3 słowa o polityce,czyli Gilbert sam tego chciałeś

Krol

A oto dzialik dla tych, którzy lubią lub nie lubia PO.
No i żeby Gilbert mógł mi tekścik zrecenzować.
P.S.
Ja umywam ręce jak piłat, nie chciałem tego pisać, ale G. mnie zmusił
to niech teraz on to przeczyta!!!
Very Happy

[/u]

Krol

Taki piękny marsz…

Naczelny wciąż mi powtarzał, żebym napisał ten artykuł. Nie chciałem go wziąć. Myślałem – „niech ktoś inny bierze się za politykę, to nie mój rewir!” W końcu jednak się poddałem. Moim zadaniem było przecież tylko stworzenie czysto obiektywnego opisu warszawskiej manifestacji Platformy Obywatelskiej. Niestety stał się on dość subiektywny. Cóż ja poradzę, że nawet mi udzieliła się przy pisaniu atmosfera Błękitnego Marszu. Przynajmniej ja już dziś wiem, na kogo zagłosowałbym w wyborach, gdyby odbyły się na wiosnę. A wy, czy też już to wiecie?

Wszyscy, którzy choć trochę interesują się polityką wiedzą, że w sobotę, 8 października nasza stołeczna Warszawa była miejscem bardzo charakterystycznych dla demokracji form wypowiadania się, a mianowicie demonstracji. Demonstracje te zorganizowały trzy partie – Platforma Obywatelska, Prawo i Sprawiedliwość oraz Liga Polskich Rodzin - na czele z „ukochanym” przez polskich uczniów ministrem edukacji Romanem Giertychem. Bardzo dobrze wiemy, że uczniowie naszej szkoły często mieszają się w życie polityczne: od Piotrka Biełło – zagorzałego czytelnika „Trybuny Robotniczej” oraz „Faktów i Mitów” po naszych kochanych matfizów z II roku – sympatyków PO. I tym razem nie mogło być inaczej.
Do Warszawy udali się reprezentanci naszej szkoły z klasy II A, w składzie: Jakub Ślęzak, Łukasz Zapart, Kasia Hak. Pojechali wraz z grupą świdnickich sympatyków Platformy autobusem prosto do Warszawy, aby wyrazić swoje poglądy polityczne i nie być idiotami (z greckiego „idiotes” – człowiek nieudzielający się politycznie). Jednakże w autobusie atmosfera nie była wcale polityczna. Toczyły się tu zwyczajne „rozmowy towarzyskie” – o szkole, o chłopakach i białogłowach, przerywane radiowymi relacjami o sytuacji w Warszawie, na które wszyscy z niecierpliwością czekali. Obok co chwila przejeżdżały autobusy z fanami PIS-u, a w nich najczęściej „starsi panowie i panie popijający kawkę, czytający poranne gazety”.
„Na Plac Piłsudzkiego przybyliśmy na godzinę 11.00” – podkreśla punktualność Świdniczan Jakub Ślęzak. To tutaj zaczęła się zbierać ludność popierająca PO, która miała ostatecznie osiągnąć liczbę 11 tysięcy osób. Liderzy PO – Donald Tusk, Hanna Gronkiewicz – Waltz i Jan Rokita zdecydowali się, by przesunąć meeting o godzinę. „Chcieli, aby wszyscy spóźnialscy dojechali na plac” – podkreśla altruizm przywódców Platformy Obywatelskiej Jakub Ślęzak. O godzinie 12.00, z balkonu Hotelu Europejskiego szef Platformy Donald Tusk zabrał głos. Lider partii skrytykował obecny sposób rządzenia. Żądał dymisji rządu pana premiera Kaczyńskiego i przeprowadzenia wcześniejszych wyborów. „Przyszliśmy tu, by powiedzieć dość! Żeby cała Polska zobaczyła, jak wyglądają wykształciuchy i łże-elity. Żeby Polska zobaczyła tu samą siebie! Panie premierze, tu nie ma ZOMO. Tu jest Polska!” Później zabrali głos inni przywódcy PO, którzy cały czas „podkreślali pokojowy charakter manifestacji”.
Po krótkich przemówieniach Błękitny Marsz skierował się w stronę Starego Miasta. „Szliśmy trasą przez Krakowskie Przedmieście. Cały czas mieliśmy kontakt sms-owy, z liderami. Wszystko przebiegało bardzo spokojnie, tylko koło Pałacu Prezydenckiego doszło do podrzucania dużego, pluszowego kaczora. W tym momencie wszyscy skandowaliśmy głośno: Sorry Kaczory, jutro wybory! lub: Kaczki na taczki! Z tłumu wydobywały się pojedyncze okrzyki: Spieprzaj Dziadu! – skierowane w stronę pałacu.” W końcu manifestacja doszła do rynku. Tutaj ponownie przemówił Donald Tusk: „Polską nie mogą rządzić ludzie, którzy przeciwstawiają wolność solidarności!” Przewodniczący przytoczył też słowa papieża Jana Pawła II: „Solidarność to nigdy jeden przeciwko drugiemu!” i „Nie ma solidarności bez miłości!” Wypowiedź zakończył mocnymi zdaniami: „Potrzeba nam normalności i przyzwoitości. Droga do tego wiedzie przez nowe wybory!” Potem głos zabrali również pani Hanna Gronkiewicz – Waltz oraz Jan Rokita. Jan Rokita zadał tłumowi 2 pytania:
- „Co nas tu przywiodło? Czy chcemy komukolwiek okazać pogardę i przyzwoitość?”
-„Nie!” – gromko odkrzyknął tłum.
- „Czy jesteśmy otumanionym tłumem wrogów Polski?”
- „Nie!” – odpowiedział tłum.
-„Chcemy wyrazić sprzeciw wobec kłamstwa. Wobec ludzi, którzy wysokie ceny i wysokie podatki nazywają Polską solidarną, a korupcję - rewolucją moralną. Ale chcemy też wyrazić nadzieję, że za chwilę można będzie żyć w Polsce lepiej.” – kontynuował polityk PO.
„Działacze Platformy bardzo dziękowali nam za przybycie. Chwalili nas za to, że mieliśmy odwagę przyjść i zademonstrować swoje poglądy. Zachęcali nas abyśmy robili tak dalej i podkreślali, że to, co robimy jest słuszne.” - powiedział mi później Jakub. „Wśród ludzi uczestniczących w Błękitnym Marszu było dużo studentów i młodzieży, trochę przedstawicieli różnych subkultur – najwięcej metali a także osoby starsze – cały przekrój społeczeństwa.” - twierdził Kuba – może to świadczyć o dużym poparciu wszystkich grup wiekowych dla Platformy. „Na rynku obok nas zebrała się grupka młodzieży z bojówek socjalistycznych. Próbowali nas przekrzyczeć przez megafon, ale się im nie udało!”- relacjonował kolega z IIa. Na zakończenie Tusk poprosił, podsumowując znajomość hymnu przez premiera Jarosława: „Zaśpiewajmy hymn. I to obie zwrotki! My je przecież znamy!”
Po przemówieniach przyszedł czas na krótkie koncerty zaprzyjaźnionych artystów. „Witam wszystkich moich kolegów z ZOMO” – szydził z PISu zaproszony przez PO Paweł Kukiz. Grupa świdnicka udała się tymczasem do sejmu. „Oprowadzał nas sam Chlebowski” – podkreśla uwielbienie dla żarowskiego posła PO Jakub Ślęzak. „Mieliśmy to szczęście, że spotkaliśmy w sejmie Hannę Gronkiewicz – Waltz, która poświęciła nam trochę czasu. Rozmawiała przy nas także ze swoim partyjnym kolegą Zbigniewem.
Według Hanny Gronkiewicz – Waltz policja wykonała kawał dobrej roboty, bardzo dobrze zabezpieczając manifestację. "Była to bardzo dobra, udana manifestacja. Atmosfera wśród uczestników była radosna, pokojowe okrzyki. Osobiście jestem bardzo szczęśliwa. Cała Polska i Warszawa się spisała" – miała powiedzieć później Polskiej Agencji Prasowej.
Po wejściu do busa Świdniczanie wraz z „naszymi matfizami” byli z siebie bardzo zadowoleni. Poparli bowiem partię reprezentującą ich interesy, chcącą przyśpieszyć rozwój naszego państwa, a nie oglądać się ciągle za siebie. Wiedzieli, że uczestniczyli tego dnia w czymś pięknym – w tworzeniu demokracji!

Karol Kopciuch

Krol

No i jak??

Nie za dużo tych poprawek,
bo nie lubię takich sprawek!
Treści także już nie zmienię,
choćby przyszło mi gryżć ziemię!
Że za duzo jest cytatów??
Za to daj mi kila batów!!
Kilka błędów stylistycznych,
i pomyłek ortgraficznych!!
Proszę pana to się zdarza,
Niech się Gilbert nie obraża!!
Jeśli tytuł jest do dupy,
Zawsze można pójść na skróty.

P.S.
O czwartej jest sesja u Melona.
Cool

Krol

Krol

Przeczytałem tekst i czegos mu brakuje - trochę do dupy.
Za dużo cytatów za mało tekstu??

Krol

Przeczytałem tekst i czegos mu brakuje - trochę do dupy.
Za dużo cytatów za mało tekstu??

Krol

Z drugiej strony to miała byc relacja, a nie refleksyjny esej!!!

Fladrif

Stary znam cię i czytając ten artykuł uważam, że jest ironią w kierunku platformy obywatelskiej. Ty się po prostu z nich nabijasz. Trochę więcej powagi, matfizy to też ludzie tylko innego pokroju. A ten Ślęzak to powinen sie obrazić. Make devil; not war and not love. Kick somebody's arse.[/

gilbert

Fladrif